Większość turystów będąc na wakacjach w Turcji słyszała o Wirujących Derwiszach lub widziała gdzie niegdzie figurki mężczyzny wznoszącego ręce do nieba i ubranego w rozkloszowaną, białą suknię. Są to Wirujący Derwisze, po turecku nazywani mewlewitami. Mewlewici to zakon suficki, powstały w XIII w. Inspiracją do powstania zakonu była mistyczna poezja Rumiego. A kim był Rumi? Był to największy suficki poeta i mistyk pochodzenia perskiego.
Charakterystyczny dla Derwiszy jest ich ubiór, za którym kryje się symbolika. Na początku pokazu mają narzucone na siebie czarne szaty, które oznaczają płytę nagrobną. Pod nią skrywają białe, rozkloszowane suknie. To właśnie one zjawiskowo wirują podczas tańca. Symbolizują całun pogrzebowy. Nie można zapomnieć o wysokiej czapce (sikke), która oznacza kamień nagrobny.
Wirujący Derwisze słyną ze swojego mistycznego tańca. Jest on formą medytacji w ruchu i modlitwy przybliżającej ich do Boga. Na początku pokazu zakonnicy stoją w szeregu wykonując różne figury tanecze, jednak najbardziej spektakularny i widowiskowy jest charakterystyczny obrót w lewo wokół własnej osi. Najpierw derwisze mają ułożone ręce na klatce piersiowej i stopniowo, z każdym obrotem unoszą je ku górze. W takiej pozie mogą wykonać nawet do 40 obrotów na minutę! Podczas tańca towarzyszy muzyka – również specyficzna. Są to dźwięki fletów i bębnów, w tym samym czasie zakonnicy recytują rytmicznie imiona Allaha.
Występy Wirujących Derwiszy można podziwiać w Muzeum Mevlany w mieście Konya, gdzie zmarł Rumi.