Historia tureckiego teatru cieni sięga wieków wstecz, a jego korzenie mogą sięgać nawet okresu przedislamskiego. Legenda głosi, że w czasach sułtana Orhana (XIV w.) przy budowie meczetu w Bursie pracowali dwaj zabawni rzemieślnicy: kowal Hacvat i murarz Karagöz. Ich żarty i czasami bezwstydne rozmowy dotyczące sułtana odciągały od pracy nie tylko ich, ale również innych robotników. Orhan tak się wzburzył, że kazał obu żartownisiów powiesić. Potem tego żałował, a widzący skruchę władcy derwisz Şeyh Küşteri zbudował ekran, na tle którego poruszane figury ożywiły na nowo. Teatr cieni na dobre zagościł w Imperium Osmańskim za czasów sułtana Selima I. Sztuka polega na przystawianiu do jedwabnego ekranu wyciętych z papieru kolorowych postaci, jednocześnie operując światłem i użyczając głosu.
Przedstawienie zawsze zaczyna się od wyjścia na „scenę” Hecvata – symbol mądrości, klasy i rozwagi. Śpiewa pieśń, nakreśla o czym będzie przedstawienie i szuka partnera do rozmowy. Wtedy pojawia się druga postać Karagöz- zabawny prostak, przedstawiciel prostego ludu, ale za to z ciętym i trafnym humorem. Dialog przez nich prowadzony za każdym razem kończy się bójką, przeważnie na skutek ignorancji i nieustępliwości Karagöza, który używane przez Hacvata słowa perskie i arabskie zawsze pojmuje fałszywie. Aktorzy często improwizują dialogi i reakcje na podstawie bieżących wydarzeń, co sprawia, że każde przedstawienie jest wyjątkowe i dostosowane do publiczności. Turecki teatr cieni znany jest z używania komedii, satyry i inteligentnego humoru. Postacie często odzwierciedlają różne stereotypy i zachowania społeczne, co pozwala na drwienie z różnych aspektów życia. Przedstawienie zawsze kończy się morałem i przesłaniem wartym przemyślenia. Treść wiąże się z problemami życia codziennego, odzwierciedlając jednocześnie wielowiekową tradycję tureckiego ludu. Karagöz był w Turcji żywy i popularny szczególnie w czasach imperium, wystawiany na wielu przyjęciach z różnych okazji: od wesela po obrzezanie, w długie wieczory ramadanu oraz na ulicy – teatr cieni towarzyszył zarówno prostemu ludowi, jak i wyższym sferom.
Współcześnie teatr cieni Karagöz nadal cieszy się popularnością w Turcji i innych krajach o tureckim wpływie kulturowym. Przedstawienia te są często wykonywane na rynkach, festiwalach i w innych uroczystościach, przyciągając zarówno dzieci, jak i dorosłych swoją unikalną formą rozrywki i komentarza społecznego.